Tether mede-oprichter Reeve Collins, sprak onlangs in Dubai, en benadrukte hoe de sector zich verder ontwikkelt dan zijn oorspronkelijke focus op fiatvaluta. Collins' perspectief komt op een moment waarop stablecoins niet alleen integraal zijn voor de crypto economie, maar ook groeiende aandacht en innovatie aantrekken van zowel de private als publieke sector.
Zijn opmerkingen suggereren dat de volgende fase van stablecoin-ontwikkeling bepaald zal worden door concurrentie van nieuwe activaklassen en alternatieve onderpandsmodellen, die mogelijk de manier waarop stabiliteit en waarde in digitale financiën worden gehandhaafd, kunnen hervormen.
Jarenlang hebben U.S. dollar stablecoins zoals Tether (USDT) en USD Coin (USDC) gediend als de ruggengraat van het digitale activa-ecosysteem. Hun dominantie heeft de rol van de dollar als reservevaluta in de crypto versterkt, waarbij USD stablecoins nu meer dan 99% van alle fiat-denominerende stablecoins vertegenwoordigen en een marktkapitalisatie hebben van meer dan $220 miljard in het begin van 2025.
Echter, naarmate de stablecoin-markt volwassen wordt en regelgevende kaders meer gedefinieerd raken, opent het landschap zich voor nieuwe toetreders - zowel qua geografie als activadekking. Deze verschuiving wordt aangedreven door een combinatie van investeerdersvraag naar opbrengst, technologische vooruitgang in tokenization, en een groeiende eetlust voor diversificatie in digitale activa.
De opkomst van opbrengst-gebaseerde stablecoin-modellen
Het volgende grensgebied van de stablecoin sector is opbrengstgeneratie, wat een afwijking markeert van traditionele modellen die simpelweg tokens koppelen aan fiatreserves. Collins, nu leider van het Pi Protocol-project, benadrukte de toenemende aantrekkingskracht van stablecoins die zijn onderpand hebben in opbrengstdragende activa, zoals geldmarkt fondsen, getokeniseerde grondstoffen zoals goud, en on-chain financiële instrumenten. Deze modellen bieden rendementen die de rente van Amerikaanse Treasury bills kunnen overtreffen, waardoor ze aantrekkelijk zijn voor zowel retail als institutionele beleggers die op zoek zijn naar passieve inkomsten en kapitaalefficiëntie.
Deze evolutie is al zichtbaar in de proliferatie van opbrengstdraagende stablecoins zoals USDe, sDAI, en USDY, die prijsstabiliteit combineren met reële rendementen. Deze tokens zijn doorgaans gedekt door een gediversifieerde pool van activa - variërend van kortetermijn schatkistcertificaten tot DeFi leenprotocollen - waardoor ze houders een aandeel in de opbrengst van hun reserves kunnen bieden. Bijvoorbeeld, USDY biedt rendementen van 4-5% APY door te investeren in kortetermijn Amerikaanse schatkistcertificaten, terwijl OUSD rendementen genereert via geautomatiseerde deelname aan DeFi protocollen.
De introductie van dergelijke producten verandert de verwachtingen van gebruikers: in plaats van alleen als stabiele waardeopslag middelen te dienen, worden stablecoins nu gezien als middelen voor opbrengst, vergelijkbaar met geldmarkt fondsen in de traditionele financiële wereld.
Echter, deze innovaties brengen nieuwe risico's met zich mee. De complexiteit van de onderliggende opbrengststrategieën, mogelijke kwetsbaarheden van smart contracts, en de uitdaging om liquiditeit te behouden tijdens marktstress vereisen allemaal een robuust risicobeheer en transparantie. Regulatoren en gebruikers eisen meer inzicht in hoe deze stablecoins worden ondersteund en hoe risico's worden gemitigeerd, wat leidt tot oproepen voor regelmatige audits en duidelijke openbaarmaking van reserve-activa en hedgingstrategieën.
Naarmate de markt voor opbrengstdraagde stablecoins uitbreidt, zullen projecten die zowel transparantie als duurzame rendementen kunnen aantonen waarschijnlijk meer grip krijgen.
Activagedekte en grondstoffen stablecoins
De verbreding van stablecoin-onderpand beperkt zich niet tot opbrengstgenererende financiële instrumenten. Activagedekte stablecoins, met name die gekoppeld aan grondstoffen zoals goud, winnen aan momentum naarmate beleggers alternatieven zoeken voor fiat-blootstelling.
Goudgedekte stablecoins zoals Tether Gold (XAUT) en Paxos Gold (PAXG) bieden houders de mogelijkheid om digitale tokens te bezitten die inwisselbaar zijn voor fysiek goud, en bieden zo een afdekking tegen inflatie en valutarisico. Elk token wordt doorgaans gedekt door een specifieke hoeveelheid goud in beveiligde kluizen, en de prijs volgt nauwgezet de spotmarktwaarde van het metaal.
Grondstoffengedekte stablecoins worden afhankelijk van de jurisdictie verschillend geclassificeerd, met sommige regelgevers die ze behandelen als activareferentie tokens of commodities in plaats van valuta's. Dit onderscheid kan beïnvloeden hoe ze op de markt worden gebracht, verhandeld, en gereguleerd. De aantrekkingskracht van deze tokens ligt in hun vermogen om de liquiditeit en programmeerbaarheid van digitale activa te combineren met de waargenomen stabiliteit en intrinsieke waarde van fysieke grondstoffen. In een globale omgeving gekenmerkt door geopolitieke spanningen en fluctuerende fiatwaarden, worden dergelijke alternatieven steeds aantrekkelijker voor zowel particuliere als institutionele beleggers.
De opkomst van activagedekte stablecoins weerspiegelt ook de bredere trend van tokenizing van real-world assets (RWA). Door traditionele financiële instrumenten en grondstoffen op blockchain-rails te brengen, kunnen uitgevers een breder scala aan onderpand opties voor stablecoins bieden. Dit diversifieert niet alleen het risico, maar breidt ook het nut van stablecoins uit voorbij eenvoudige valuta vervanging, en mogelijk nieuwe vormen van financiële innovatie en cross-border settlement mogelijk maken[9].
Politieke beslissers
Een van de meest opvallende recente ontwikkelingen in de stablecoin sector is de groeiende betrokkenheid van politieke figuren en overheden. Collins noemde de lancering van het World Liberty Financial (WLFI) stablecoin project, gelinkt aan de voormalige Amerikaanse president Donald Trump, als een belangrijk moment voor de industrie. Terwijl de WLFI token nog niet verhandelbaar is, onderstreept de duale inzet op BNB Chain en Ethereum, en de associatie met een zittende Amerikaanse president de toenemende mainstream acceptatie van stablecoins.
Politieke goedkeuringen kunnen dienen als krachtige katalysatoren voor adoptie, en geven legitimiteit aan stablecoin projecten en moedigen bredere deelname aan van zowel instellingen als het publiek.
Het WLFI initiatief, hoewel nog in een vroege fase en geconfronteerd met aanzienlijke financierings- en regelgevende uitdagingen, benadrukt de symbolische en praktische impact van overheidsbetrokkenheid in de digitale activamarkten. Naarmate overheden en grote fintech spelers de stablecoin arena betreden, worden de vooruitzichten van wijdverspreide adoptie, duidelijkere regelgeving, en meer innovatie tastbaarder.
Deze verschuiving wordt ook weerspiegeld in beleidsontwikkelingen. In de VS hebben de voorzitter van de Federal Reserve Jerome Powell en andere regelgevers publiekelijk steun uitgesproken voor een alomvattende stablecoin wetgeving, wat een bereidheid signaleert om digitale activa binnen een gereguleerd kader te aanvaarden. Dergelijke stappen zullen waarschijnlijk de integratie van stablecoins in de reguliere financiële wereld versnellen, en de weg vrijmaken voor nieuwe producten en diensten die verder gaan dan de dollar-centrische modellen van het verleden.
Eindgedachten
Ondanks de overweldigende aanwezigheid van de Amerikaanse dollar in de stablecoin-markt - goed voor meer dan 99% van de fiat-denominating tokens en meer dan $220 miljard aan marktkapitalisatie in Q1 2025 - zijn er duidelijke tekenen dat deze dominantie misschien niet permanent is. Landen zoals de VAE en Brazilië lanceren native-currency stablecoins, terwijl privatesectorinitiatieven experimenteren met tokens ondersteund door opbrengst-genererende activa of edelmetalen.
Deze ontwikkelingen worden gedreven door zowel lokale economische behoeften als wereldwijde vraag naar diversificatie en opbrengst door investeerders.
Het stablecoin ecosysteem evolueert dus naar een meer competitief en divers landschap. Naarmate getokeniseerde real-world assets en alternatieve onderpandsmodellen grip krijgen, zullen gebruikers een steeds groeiend scala aan keuzes hebben, die elk hun eigen risico-, opbrengst- en regelgevingsprofiel hebben.
De volgende generatie stablecoins kan niet alleen prijsstabiliteit bieden, maar ook opbrengst, blootstelling aan commodities, of zelfs toegang tot nieuwe financiële diensten, wat een bredere verschuiving weerspiegelt in hoe waarde wordt opgeslagen en overgedragen in de digitale tijdperk.
Deze transitie zal waarschijnlijk worden vormgegeven door voortdurende regelgevende ontwikkelingen, technologische innovatie, en veranderende investeringsvoorkeuren. Terwijl stablecoins dieper worden geïntegreerd in de mondiale financiële wereld, zullen hun ontwerp en dekking in toenemende mate de complexe interactie tussen monetair beleid, marktvraag, en technologische capaciteit weerspiegelen.