Najnowsze badania Fidelity Digital Assets ujawniły, że 17% wszystkich Bitcoinów - około 3,4 miliona monet o wartości ponad 360 miliardów dolarów - kwalifikuje się teraz jako "starożytna podaż", nieaktywnych od co najmniej dziesięciu lat. Co bardziej niepokojące, średnio 566 BTC dziennie trafia do tej kategorii, znacznie przewyższając obecną codzienną emisję wydobywanych 450 BTC.
Ta nierównowaga podaży reprezentuje fundamentalną zmianę w ekonomicznym modelu Bitcoina. W przeciwieństwie do tradycyjnych aktywów, gdzie wzrost popytu zwykle napędza produkcję, stały limit podaży Bitcoina do 21 milionów monet oznacza, że jakiekolwiek zmniejszenie podażu w obiegu tworzy nieodwracalne warunki niedoboru.
Wydarzenie halvingu Bitcoina w 2024 roku nasiliło wzorzec akumulacji starożytnej podaży. Przy nagrodach za wydobycie zmniejszonych z 6,25 do 3,125 BTC za blok, dzienna emisja spadła do około 450 nowych monet. Tymczasem długoterminowe zachowania posiadaczy uległy wzmocnieniu, szczególnie wśród inwestorów instytucjonalnych i skarbców korporacyjnych.
Ponad 27 publicznych firm posiada obecnie łącznie ponad 800,000 BTC na swoich bilansach, reprezentujących znaczną część podaży w obiegu, która prawdopodobnie nie wróci do aktywnego handlu w najbliższym czasie. Ten wzorzec akumulacji instytucjonalnej sugeruje, że tempo wzrostu starożytnej podaży może przyspieszyć.
Projekcja 30%: Transformacja rynku do 2035 roku
Modele ekonomiczne Fidelity przewidują, że starożytna podaż może przekroczyć 30% całkowitego zasobu Bitcoina do 2035 roku, jeśli duzi posiadacze z 1,000 BTC lub więcej będą kontynuować swoje obecne wzorce akumulacji. Ta projekcja zakłada kontynuację przyjęcia korporacyjnego i strategii długoterminowego trzymania wśród inwestorów instytucjonalnych.
Konsekwencje osiągnięcia tego progu są głębokie. Scenariusz, w którym niemal jedna trzecia wszystkich Bitcoinów pozostaje na stałe nieaktywna, stworzyłby bezprecedensowe warunki niedoboru, potencjalnie przekształcając Bitcoina z medium wymiany w głównie środek wartości.
Kategoria starożytnej podaży obejmuje zarówno celowo trzymane długoterminowe inwestycje, jak i na stałe utracone monety. Badania sugerują, że około 4 miliony Bitcoinów (około 20% całkowitej podaży) mogły zostać utracone na zawsze z powodu zapomnianych haseł, wyrzuconego sprzętu czy niedostępnych portfeli. Te 1,8 miliona "utraconych" monet stanowi około 8,5% całkowitego 21 milionowego limitu podaży Bitcoina.
Największe skupisko nieaktywnego Bitcoina należy do Satoshiego Nakamoto, z szacunkami umieszczającymi posiadanie twórcy Bitcoina między 600,000 a 1,1 miliona BTC (o wartości 43-80 miliardów dolarów po obecnych cenach). Zdecydowana większość tych portfeli otrzymała nagrody blokowe w wysokości 50 BTC i pozostała całkowicie nieaktywna od wydobycia.
Ostatnie wzorce przebudzenia sygnalizują wrażliwość rynku
Mimo ogólnego trendu w kierunku nieaktywności, ostatnie wydarzenia rynkowe wywołały niektóre działania starożytnych portfeli. Po wyborach prezydenckich w USA w 2024 roku, starożytna podaż spadła na 10% dni handlowych - prawie cztery razy więcej niż średnia historyczna. Ruchy wśród posiadaczy długoterminowych stały się jeszcze bardziej wyraźne, z codziennymi spadkami zachodzącymi na 39% dni w tym okresie.
Kilka portfeli z ery Satoshiego stało się aktywnych od 2023 roku, przy czym jeden nieaktywny portfel przetransferował Bitcoiny o wartości 30 milionów dolarów w lipcu, a inny przesunął 1,005 BTC w sierpniu. Ponad tuzin wczesnych portfeli Bitcoinowych zostało reaktywowanych w ostatnich miesiącach, sugerując, że nawet najstarsze posiadłości nie są trwale nieaktywne.
Koncentracja podaży Bitcoinów w rękach posiadaczy długoterminowych stwarza kilka ryzyk ekonomicznych i możliwości:
- Wzmacnianie zmienności cen: Firma analityki blockchain IntoTheBlock szacuje, że 29% wszystkich Bitcoinów w obiegu może być utraconych na zawsze w nieaktywnych adresach, które były nietknięte przez ponad pięć lat. To efektywne zmniejszenie podaży oznacza, że względnie małe zmiany w wolumenie na rynkach aktywnych mogą powodować nieproporcjonalne ruchy cenowe.
- Ryzyko manipulacji rynkowej: W miarę jak aktywna podaż się zmniejsza, wpływ dużych posiadaczy (rekinów) znacząco wzrasta. Mniej monet w
aktywnym obiegu oznacza, że skoordynowane kupowanie lub sprzedawanie przez głównych posiadaczy może bardziej dramatycznie wpływać na rynki.
- Ograniczenia płynności: Zmniejszona podaż w obiegu tworzy naturalne ograniczenia płynności, które mogą przeszkadzać funkcji Bitcoina jako praktycznego medium wymiany w codziennych transakcjach.
Wzorce akumulacji instytucjonalnej
Przyjęcie Bitcoina przez korporacje zasadniczo zmieniło wzorce trzymania. Firmy takie jak MicroStrategy, Tesla i Block przyjęły Bitcoina jako aktywo skarbca, z okresami trzymania mierzonymi w latach, a nie miesiącach. To instytucjonalne podejście "diamentowe ręce" przyspiesza trend akumulacji starożytnej podaży.
Wprowadzenie ETF-ów Bitcoinowych jeszcze bardziej zinstytucjonalizowało długoterminowe zachowania związane z trzymaniem. Dostawcy ETF-ów zazwyczaj trzymają Bitcoiny na stałe, usuwając monety z aktywnej cyrkulacji i przyczyniając się do wzrostu starożytnej podaży.
Zjawisko starożytnego Bitcoina podkreśla kluczowe wyzwania infrastrukturalne:
- Ewolucja bezpieczeństwa portfeli: Wraz ze wzrostem wartości Bitcoinów, koszt utraty dostępu do portfeli staje się wykładniczo wyższy. James Howells zyskał niesławę w 2013 roku, gdy przypadkowo wyrzucił dysk twardy zawierający Bitcoiny warte miliony, ilustrując trwały charakter strat Bitcoinów.
- Rozwój technologii odzyskiwania: Rosnąca wartość nieaktywnych portfeli pobudziła rozwój zaawansowanych technologii i usług odzyskiwania, choć większość utraconych Bitcoinów pozostaje nieodnawialna.
- Rozważania dotyczące bezpieczeństwa sieci: Duże skupiska nieaktywnych Bitcoinów stanowią potencjalne ryzyka bezpieczeństwa, jeśli kiedykolwiek zostaną podważone podstawowe założenia kryptograficzne.
Ewolucja struktury rynku
Trend starożytnej podaży sugeruje, że Bitcoin ewoluuje w kierunku innej struktury rynku niż pierwotnie zakładano. Zamiast funkcjonować głównie jako "peer-to-peer electronic cash," Bitcoin wydaje się przekształcać w cyfrowy magazyn wartości porównywalny do złota.
Ta ewolucja ma implikacje dla:
- Opłaty transakcyjne: Zredukowana podaż w obiegu może prowadzić do wyższych opłat transakcyjnych, gdy konkurencja o przestrzeń blokową wzrasta wśród aktywnych użytkowników.
- Ekonomia wydobycia: W miarę jak starożytna podaż rośnie, założenie, że opłaty transakcyjne ostatecznie zastąpią nagrody blokowe, staje się bardziej krytyczne dla długoterminowej trwałości wydobycia.
- Alternatywne sieci: Ograniczenia podaży na głównej sieci Bitcoinów mogą przyspieszyć przyjęcie rozwiązań warstwy 2 i alternatywnych kryptowalut do codziennych transakcji.
Koncentracja podaży Bitcoinów rodzi ważne pytania regulacyjne:
- Nadzór manipulacji rynkowej: Regulatory mogą potrzebować opracować nowe ramy do monitorowania i zapobiegania manipulacji na rynkach z wysoko skoncentrowaną podażą.
- Ocena ryzyka systemowego: Duże korporacyjne zasoby Bitcoinów mogą tworzyć ryzyka systemowe, jeśli dojdzie do przymusowej likwidacji w okresie stresu finansowego.
- Implikacje polityki monetarnej: W miarę wzrostu przyjęcia Bitcoina, usunięcie znacznej ilości podaży z obiegu może wpłynąć na jego przydatność jako alternatywnego systemu monetarnego.
Przyszłe scenariusze i prognozy rynkowe
Trend starożytnej podaży może się rozwijać na kilka sposobów:
- Przyspieszony niedobór: Kontynuacja przyjęcia instytucjonalnego i kultury HODLing może popchnąć starożytną podaż w kierunku 30% projekcji Fidelity do 2035 roku, tworząc ekstremalne warunki niedoboru.
- Okresowe reaktywacje: Stresy rynkowe mogą wywoływać fale reaktywacji starożytnych portfeli, tymczasowo zwiększając aktywną podaż i tłumiąc wzrost cen.
- Zakłócenia technologiczne: Postępy w technologiach odzyskiwania portfeli mogą zwrócić do obiegu część utraconych Bitcoinów, choć prawdopodobnie wpłynęłoby to jedynie na niewielki procent nieaktywnej podaży.
Rosnąca starożytna podaż Bitcoina stanowi zarówno szansę, jak i ryzyko dla ekosystemu kryptowalut. Podczas gdy niedobór może wspierać długoterminowy wzrost cen, nadmierna koncentracja podaży zagraża przydatności Bitcoina i stabilności rynku.
Zrozumienie tych dynamicznych zmiennych jest kluczowe dla inwestorów, regulujących i deweloperów technologii, gdy nawigują w ewolucji Bitcoina z eksperymentalnej gotówki cyfrowej do instytucjonalnego magazynu wartości. Następna dekada najprawdopodobniej zadecyduje, czy Bitcoin będzie mógł utrzymać swoją podwójną funkcję jako waluta w obiegu i długoterminowy magazyn wartości, czy też koncentracja podaży skieruje go definitywnie w kierunku jednej roli lub drugiej.
Zjawisko starożytnego Bitcoina uwydatnia unikalne właściwości ekonomiczne cyfrowych aktywów o stałej podaży i podkreśla potrzebę dokładnego rozważenia długoterminowych implikacji struktury rynku w miarę jak przyjęcie kryptowalut nadal wzrasta.