Overdracht van meer dan 3.500 BTC - ter waarde van meer dan $330 miljoen - naar Monero (XMR) eerder deze week heeft nieuwe speculatie in zowel de spot- als derivatenmarkten aangewakkerd, waarbij vragen rijzen over marktmanipulatie-tactieken, privacy-gedreven witwasstrategieën en de kwetsbaarheden van activa met een lage liquiditeit.
Blockchain-onderzoeker ZachXBT verdenkt dat de transactie in verband staat met gestolen fondsen, hoewel de bredere implicaties suggereren dat er een complexere strategie op het spel was.
Na de overdracht steeg de prijs van Monero met 45%, maar de echte anomalie lag in de derivatenmarkten. De open interest (OI) in XMR-futures verdubbelde meer dan - steeg met 107% naar $35,1 miljoen, volgens Coinalyze.
Dat cijfer wijkt sterk af van wat op basis van alleen de prijsbeweging te verwachten zou zijn: een prijsstijging van 45% zou de open interest rond $24,2 miljoen moeten hebben geduwd. De resterende $11 miljoen duidt erop dat iemand sterk met longposities in Monero zat voordat de rally begon.
Dit suggereert dat de spotactiviteit wellicht niet alleen is ontworpen om gestolen Bitcoin via een privacy coin te verhullen, maar ook om winsten te vergroten door een parallelle actie in de derivatenmarkt. Hoewel on-chain slippage waarschijnlijk leidde tot verliezen tot 20% - ongeveer $66 miljoen door de dunne liquiditeit van Monero - kan de derivatenpositie zijn gebruikt om een deel van die kosten te recupereren.
Monero staat bekend om zijn privacyfuncties - biedt anonimiteit voor zowel zenders als ontvangers via ring-signaturen en stealth-adressen. Maar het is ook berucht illiquide op gecentraliseerde beurzen. In dit geval lag de totale orderboekdiepte rond de $1 miljoen per 2% prijsklasse, waardoor de omvang van de aankoop uiterst verstorend en kostbaar was.
De keuze voor XMR is vooral opmerkelijk gezien alternatieven die meer liquiditeit en snellere transactieverwerking bieden, zoals USDT of ETH. Met deze activa zou discreet en efficiënt geld kunnen worden verplaatst. Deze traceerbare activa zijn echter ook gemakkelijker voor toezichthouders of beurzen om te bevriezen, wat de keuze voor privacy boven efficiëntie zou kunnen verklaren.
Dat gezegd hebbende, privacy-preserverende tools zoals Tornado Cash - ontworpen om tokens te mixen en transactie sporen te verbergen - hadden ook een optie kunnen zijn. Maar Tornado Cash wordt zwaar in de gaten gehouden en het gebruik ervan zou aandacht of censuur kunnen opleveren. De Monero-route, ondanks de verliezen door slippage, bood waarschijnlijk de beste combinatie van anonimiteit en gedeeltelijk herstel via vooraf gepositioneerde marktbewegingen.
Dit zou niet de eerste keer zijn dat aanvallers of hoog-risico handelaren spotkopen op illiquide tokens gebruiken om de prijs van derivaten te beïnvloeden. Een soortgelijke strategie werd gezien in de manipulatie van JELLY-tokens op HyperLiquid DEX, waarbij een handelaar kunstmatig spotprijzen opblies om gedecentraliseerde orakels te benutten en te profiteren van longposities.
Het herinnert ook aan de beruchte $114 miljoen exploit op Mango Markets in 2022. In dat geval manipuleerde handelaar Avraham “Avi” Eisenberg de prijs van MNGO-tokens om de waarde van zijn onderpand op te blazen, waarmee hij enorme leningen mogelijk maakte die hij nooit van plan was terug te betalen. Eisenberg werd uiteindelijk veroordeeld voor marktmanipulatie en draadfraude in 2024.
Hetzelfde patroon lijkt zich nu weer voor te doen: strategische positionering in derivatencontracten, orchestratie van spotprijsstijgingen in tokens met een lage liquiditeit, en een methode van winstextractie die vertrouwt op de uitbuiting van de inefficiënties tussen gedecentraliseerde en gecentraliseerde financiële systemen.
Hoewel de verdachte in deze Monero-zaak mogelijk nog steeds wegkomt met een netto winst - rekening houdend met slippage - legt hun handelen opnieuw de hiaten bloot in de infrastructuur van de cryptomarkt, met name in omgevingen met lage liquiditeit. Het benadrukt hoe privacy coins, derivatenmarkten en zones met weinig regelgeving een drie-eenheid kunnen vormen die geavanceerde financiële manoeuvres mogelijk maakt, potentieel buiten het bereik van de huidige handhavingsmechanismen.
Terwijl toezichthouders de controle over marktmanipulatie van crypto's opvoeren, kunnen gevallen zoals deze een nader onderzoek uitlokken naar de kruising tussen privacy, derivaten en gedecentraliseerde financiën. Met Monero dat blijft verzetten tegen mainstream regelgevende controle en derivatenbeurzen die hefboomposities op illiquide activa toestaan, blijft de kans op misbruik aanzienlijk.