Een viraal long-form essay dat circuleert op X zorgt voor felle discussies in de crypto-industrie. Het stelt dat de rol van Bitcoin als vlaggenschip van digitale assets structureel verzwakt — niet door kortetermijnprijsactie, maar omdat het doel waarvoor het is ontworpen grotendeels is bereikt.
Het essay, gepubliceerd door het pseudonieme Pillage Capital, beschrijft Bitcoin niet als de “definitieve vorm van geld”, maar als een zeer specifiek instrument: een gedecentraliseerde stormram die is gebouwd om overheden te dwingen digitale toonderactiva te accepteren. Nu gereguleerde getokeniseerde dollars, goud, staatsobligaties en aandelen wereldwijd opschalen, stelt de auteur dat Bitcoin zijn monopolie is kwijtgeraakt — waardoor het moet concurreren met gereguleerde, gebruiksvriendelijke rails die beter aansluiten bij wat consumenten daadwerkelijk willen.
De kernstelling van Pillage Capital is dat Bitcoin ontstond als directe reactie op eerdere mislukkingen van digitaal geld, met name E-gold. Gelanceerd in 1996 groeide E-gold naar miljoenen accounts en miljarden aan transacties, voordat het abrupt werd neergesabeld door de Amerikaanse autoriteiten. “Klop op één deur, neem één server in beslag, dagvaard één persoon, en het is voorbij,” schrijft de auteur.
Het ontwerp van Bitcoin was de omkering van dat aanvalsoppervlak: geen CEO, geen servers, geen hoofdkantoor. Het werd niet gebouwd voor efficiëntie, maar voor overlevingsvermogen.
“Bitcoin was een belegeringswapen,” stelt het essay. “In oorlogstijd is een stormram onbetaalbaar. In vredestijd is het een zwaar, duur antiek stuk.”
De vroege Bitcoin-beweging omarmde die vijandige ethos. Een vriend onboarden voelde als politieke subversie. Elke aankoop werd neergezet als een protest tegen banken, tussenpersonen en poortwachters. En terwijl toezichthouders druk uitoefenden op fintechs en banken, groeide Bitcoin’s permissionless systeem uit tot de enige levensvatbare rail voor digitale waardeoverdracht.
De oorlog winnen vernietigde de trade
Volgens het essay is Bitcoin’s grootste kwetsbaarheid dat het is geslaagd. Nu crypto is verankerd in de Amerikaanse politiek, biljoenen door stablecoins stromen en tokenisatiekaders regulatoire goedkeuring krijgen, is de noodzaak voor een censuurbestendige, overheid-proof rail afgenomen.
“Wat Bitcoin beschermde was niet alleen decentralisatie — het was monopolie,” stelt het essay. “Als er maar één werkende rail is, kun je de waarde van de asset verwarren met de waarde van de pijp.”
Nu zijn er veel pijpen. Stablecoins migreren vrij over chains — van Bitcoin naar Ethereum naar Tron — wat laat zien dat gebruikers zich meer bekommeren om de asset en de uitgever dan om de blockchain zelf. Op het moment dat er meerdere conforme rails bestonden, begon Bitcoin’s unieke positie te eroderen.
Volgens Pillage Capital bereiden banken zich voor om USDT-transfers toe te staan, lanceert CME onshore perpetuals, en veranderen platforms als Coinbase in hybride brokerage–bank super-apps met aandelen, dollars en crypto onder één dak. Deze veranderingen “lossen de netwerkeffecten op die Bitcoin ooit beschermden,” waarschuwt het essay.
Het UX-probleem is nooit verdwenen
Het essay levert een harde technische kritiek: Bitcoin — en pure on-chain finance in bredere zin — heeft usability nooit opgelost.
Zelfs toen Bitcoin schaal bereikte op natiestaatniveau, blijven wallets onbetrouwbaar, kan settlement vastlopen en is onomkeerbaar verlies gebruikelijk. Fouten van miljoenen, bevroren smart contracts en kwijtgeraakte private keys zijn nog steeds routine.
“De echte UX-doorbraak was geen protocolinnovatie,” schrijft Pillage Capital. “Het waren gecentraliseerde custodians.”
Dit, zo betoogt het essay, ondermijnt de ideologische premisse van Bitcoin. Als gebruikers uiteindelijk afhankelijk zijn van custodians voor veiligheid en herstel, krimpt de waarde van een volledig trustless netwerk.
Afnemende meeropbrengsten en structurele verkoopdruk
De auteur stelt ook dat de “regulatoire-risicopremie” die het aanhouden van Bitcoin ooit rechtvaardigde, is ingestort. Over een volledige cyclus presteerde Bitcoin slechter dan de Nasdaq. De staking-yield van Ethereum — ooit gepresenteerd als een kernwaardedrijver — wordt neergezet als een “zuivere belasting op performance”.
Ondertussen zorgen demografische verschuivingen onder vroege adopters voor aanhoudende verkoopdruk. Veel OG-houders, nu ouder en met gezinnen, liquideren regelmatig voor levensonderhoud. Instromend ETF-kapitaal is, hoewel gestaag, kleinschalige allocatie door vermogensbeheerders — geen agressief moonshotkapitaal dat de volgende parabolische rally kan aanjagen.
“Je nam existentieel regulatoir risico en leefde met hacks en instortingen, en je beloning was underperformance,” stelt het essay.
Talent vertrekt naar spannendere frontiers
De ontwikkelaarsactiviteit in crypto-ecosystemen is teruggevallen naar niveaus van 2017, volgens grafieken waarnaar in het essay wordt verwezen. De Bitcoin-codebase is, per ontwerp, bijna onmogelijk te wijzigen. Ambitieuze engineers, zegt de auteur, drijven richting AI, robotica en lucht- en ruimtevaart — sectoren met minder ideologische beperkingen en hogere groeiplafonds.
“Als de trade slecht is, de UX slechter en het talent vertrekt, is het toekomstige pad niet moeilijk te zien,” schrijft Pillage Capital.
De toekomst: getokeniseerde reële activa, geen magisch internetgeld
Het essay concludeert dat Bitcoin zijn oorspronkelijke missie heeft volbracht door het politiek onmogelijk te maken digitale toonderactiva voorgoed te verbieden. Maar nu die strijd is gewonnen, verplaatst kapitaal zich naar getokeniseerde real-world assets — getokeniseerd goud, getokeniseerde staatsobligaties, getokeniseerde aandelen — in plaats van digitale assets die uitsluitend door een narratief worden gedekt.
Zelfs Tether, ooit de officieuze “centrale bank van crypto”, houdt naar verluidt nu meer goud dan Bitcoin.
“Nu de deur openstaat, kunnen we stoppen de stormram te vereren,” schrijft de auteur.
Of Bitcoin irrelevant wordt — of simpelweg uitgroeit tot digitaal goud met lagere volatiliteit en lagere rendementen — blijft een open vraag. Maar het essay van Pillage Capital heeft duidelijk een gevoelige snaar geraakt en een zeldzaam moment van introspectie ontketend binnen een markt die is gebouwd op rebellie, risico en heruitvinding.