Een viral long-form essay circulating on X veroorzaakt felle discussie in de crypto-industrie. Het stelt dat de rol van Bitcoin als vlaggenschip-digitaal activum structureel verzwakt — niet door kortetermijnprijsactie, maar omdat het doel waarvoor het is ontworpen grotendeels is bereikt.
Het essay, gepubliceerd door de pseudonieme Pillage Capital, ziet Bitcoin niet als de “eindvorm van geld”, maar als een zeer specifiek instrument: een gedecentraliseerde stormram die regeringen moest dwingen digitale toonderactiva te accepteren. Nu gereguleerde getokeniseerde dollars, goud, staatsobligaties en aandelen wereldwijd opschalen, stelt de auteur dat Bitcoin zijn monopolie is kwijtgeraakt — waardoor het nu moet concurreren met gereguleerde, gebruiksvriendelijke rails die beter aansluiten bij wat consumenten daadwerkelijk willen.
De kernstelling van Pillage Capital is dat Bitcoin ontstond als directe reactie op eerdere mislukkingen met digitaal geld, met name E-gold. Gelanceerd in 1996 groeide E-gold tot miljoenen accounts en miljarden aan transacties, voordat het abrupt werd neergeslagen door de Amerikaanse autoriteiten. “Klop op één deur, neem één server in beslag, dagvaard één persoon, en het is voorbij,” schrijft de auteur.
Het ontwerp van Bitcoin was de omkering van dat aanvalsvlak: geen CEO, geen servers, geen hoofdkantoor. Het werd niet gebouwd voor efficiëntie, maar voor overlevingsvermogen.
“Bitcoin was een belegeringswapen,” stelt het essay. “In oorlogstijd is een stormram onbetaalbaar. In vredestijd is het een zwaar, duur antiquiteit.”
De vroege Bitcoin-beweging omarmde die conflictlogica. Een vriend onboarden voelde als politieke subversie. Elke aankoop werd geframed als protest tegen banken, tussenpersonen en poortwachters. En terwijl toezichthouders druk uitoefenden op fintechs en banken, groeide Bitcoins permissieloze systeem uit tot de enige levensvatbare rail voor digitale waardetransfer.
De oorlog winnen vernietigde de trade
Volgens het essay is Bitcoins grootste kwetsbaarheid dat het is geslaagd. Nu crypto is verankerd in de Amerikaanse politiek, biljoenen door stablecoins stromen en tokenisatieframeworks regulatoire goedkeuring krijgen, is de behoefte aan een censuurbestendige, overheid-proof rail afgenomen.
“Wat Bitcoin beschermde was niet alleen decentralisatie — het was monopolie,” stelt het essay. “Als er maar één werkende rail is, kun je de waarde van het activum verwarren met de waarde van de pijplijn.”
Nu zijn er vele pijplijnen. Stablecoins migreren vrij over verschillende chains — van Bitcoin naar Ethereum naar Tron — wat laat zien dat gebruikers meer geven om het activum en de uitgever dan om de blockchain zelf. Op het moment dat er meerdere conforme rails bestonden, begon Bitcoins unieke positie te eroderen.
Volgens Pillage Capital bereiden banken zich voor om USDT-transfers mogelijk te maken, lanceert CME onshore perpetuals, en veranderen platforms als Coinbase in hybride brokerage–banking super-apps met aandelen, dollars en crypto onder één dak. Deze veranderingen “lossen de netwerkeffecten op die Bitcoin ooit beschermden,” waarschuwt het essay.
Het UX-probleem is nooit verdwenen
Het essay levert een harde technische kritiek: Bitcoin — en pure on-chain finance in bredere zin — heeft gebruiksvriendelijkheid nooit opgelost.
Zelfs toen Bitcoin schaal bereikte op natiestaatniveau, blijven wallets onbetrouwbaar, kan settlement vastlopen en is onomkeerbaar verlies gebruikelijk. Fouten van miljoenen, bevroren smart contracts en verloren private keys zijn nog steeds routine.
“De echte UX-doorbraak was geen protocolinnovatie,” schrijft Pillage Capital. “Het waren gecentraliseerde custodians.”
Dit, zo stelt het essay, ondermijnt de ideologische premisse van Bitcoin. Als gebruikers uiteindelijk afhankelijk zijn van custodians voor veiligheid en herstel, krimpt de waarde van een volledig trustless netwerk.
Afnemend rendement en structurele verkoopdruk
De auteur beweert ook dat de “regulatoir-risicopremie” die het aanhouden van Bitcoin vroeger rechtvaardigde, is ingestort. Over een volledige cyclus presteerde Bitcoin slechter dan de Nasdaq. Ethereums staking-yield — ooit gepresenteerd als kernwaardedriver — wordt neergezet als een “rechtstreekse belasting op performance.”
Ondertussen creëren demografische verschuivingen onder vroege adopters blijvende verkoopdruk. Veel OG-houders, nu ouder en met gezinnen, liquideren regelmatig voor hun levensonderhoud. Binnenkomende ETF-stromen zijn weliswaar stabiel, maar het zijn kleine allocaties van vermogensbeheerders — geen agressief moonshot-kapitaal dat de volgende parabolische rally kan aanjagen.
“Je nam existentieel regulatoir risico en leefde met hacks en instortingen, en je beloning was underperformance,” stelt het essay.
Talent vertrekt naar spannendere fronten
Volgens grafieken die in het essay worden aangehaald, is de ontwikkelaarsactiviteit in crypto-ecosystemen teruggezakt naar het niveau van 2017. De Bitcoin-codebase is, per ontwerp, bijna onmogelijk te veranderen. Ambitieuze engineers, zegt de auteur, drijven richting AI, robotica en lucht- en ruimtevaart — sectoren met minder ideologische beperkingen en hogere groeiplafonds.
“Als de trade slecht is, de UX erger, en het talent vertrekt, is het pad vooruit niet moeilijk te zien,” schrijft Pillage Capital.
De toekomst: getokeniseerde echte activa, geen magisch internetgeld
Het essay concludeert dat Bitcoin zijn oorspronkelijke missie heeft volbracht door het politiek onmogelijk te maken digitale toonderactiva ooit nog volledig te verbieden. Maar nu die strijd is gewonnen, verplaatst kapitaal zich naar getokeniseerde real-world assets — getokeniseerd goud, getokeniseerde staatsobligaties, getokeniseerde aandelen — in plaats van digitale activa die alleen door een verhaal worden gedekt.
Zelfs Tether, ooit de onofficiële “centrale bank van crypto,” bezit naar verluidt nu meer goud dan Bitcoin.
“Nu de deur openstaat, kunnen we stoppen met het aanbidden van de stormram,” schrijft de auteur.
Of Bitcoin irrelevant wordt — of simpelweg uitgroeit tot digitaal goud met lagere volatiliteit en lagere rendementen — blijft een open vraag. Maar het essay van Pillage Capital heeft duidelijk een gevoelige snaar geraakt en een zeldzaam moment van introspectie ontketend in een markt die is gebouwd op rebellie, risico en heruitvinding.