Cryptocurrency-industriegroepen drukken de Bank of England om voorgestelde limieten op stablecoinbezit te verlaten, daarbij aanvoerend dat de beperkingen Groot-Brittannië minder competitief zouden maken dan de Verenigde Staten en de Europese Unie op het gebied van regelgeving voor digitale activa.
Wat te weten:
- De Bank of England stelt limieten voor van £10,000-£20,000 voor individuen en £10 miljoen voor bedrijven op systemische stablecoins.
- Leidinggevenden in de industrie stellen dat handhaving vrijwel onmogelijk zou zijn en dat geen andere grote jurisdictie zulke limieten heeft opgelegd.
- De VS en de EU hebben stablecoin-kaders geïmplementeerd zonder eigendomsbeperkingen, met de focus in plaats daarvan op reserves en toezicht.
Industrie-oppositie neemt toe tegen restrictief kader
De Financial Times meldde maandag dat centrale bankfunctionarissen van plan zijn om eigendomsbeperkingen op te leggen variërend van £10,000 tot £20,000 ($13,600–$27,200) voor individuele houder. Bedrijfsmatige entiteiten zouden een plafond van ongeveer £10 miljoen ($13,6 miljoen) krijgen op holdings van systemische stablecoins.
De Bank of England definieert systemische stablecoins als tokens die al wijdverspreid worden gebruikt voor betalingen in Groot-Brittannië, of waarvan wordt verwacht dat ze dergelijke adoptie zullen krijgen. Functionarissen rechtvaardigen deze beperkingen als noodzakelijke waarborgen tegen plotselinge uitstroom van deposito's van traditionele banken die de kredietverstrekking en bredere financiële stabiliteit zouden kunnen ondermijnen.
Sasha Mills, uitvoerend directeur voor marktinfrastructuur van de centrale bank, verdedigde de benadering door te wijzen op risico's van snelle depositoretrekken en de potentiële schaalvergroting van nieuwe systemische betaalsystemen. Het regelgevende kader is gericht op het voorkomen van scenario's waarin grootschalige adoptie van stablecoins bankdeposito's zou kunnen afvoeren.
Echter, senior figuren in de industrie verwierpen het voorstel als fundamenteel gebrekkig.
Tom Duff Gordon, vice-president van internationaal beleid bij Coinbase, karakteriseerde de limieten als schadelijk voor Britse spaarders en de financiële sector van de City of London. Hij benadrukte dat "het opleggen van limieten op stablecoins slecht is voor Britse spaarders, slecht voor de City en slecht voor het pond."
Simon Jennings van de UK Cryptoasset Business Council betwijfelde de praktische uitvoering van dergelijke limieten. Hij suggereerde dat handhaving zowat onmogelijk zou blijken te zijn zonder nieuwe infrastructuur systemen op te zetten, inclusief uitgebreide digitale identiteitsverificatie mechanismen.
Wereldwijde regelgevende benaderingen verschillen aanzienlijk
Riccardo Tordera-Ricchi van de Payments Association argumenteerde dat de limieten "geen zin hebben" gezien het ontbreken van vergelijkbare beperkingen op traditionele cash holdings of bankrekeningen saldi. Deze kritiek benadrukt een fundamentele inconsistentie in de voorgestelde regelgevende behandeling van digitale versus traditionele monetaire instrumenten.
In juli hebben de Verenigde Staten de GENIUS Act ingevoerd, waarin een federaal kader voor betalingsstablecoins werd vastgesteld zonder eigendomsbeperkingen op te leggen. De wetgeving stelt licentievereisten, reserves normen en inwisselingsprotocollen in voor uitgevers, terwijl onbeperkt individuele holdings worden toegestaan.
De Europese Unie implementeerde haar Regulation voor Crypto-Assets (MiCA) met stablicoin-specifieke bepalingen die van kracht worden op 30 juni 2024. Brede regels voor cryptomiddelen en dienstverleners worden operationeel op 30 december 2024. Net als de Amerikaanse benadering benadrukt MiCA reserves, bestuursstructuren en toezicht door nationale regelgevers in plaats van houderbedragen te beperken.
Deze internationale kaders suggereren dat de voorgestelde eigendomsbeperkingen van Groot-Brittannië een afwijkende benadering vertegenwoordigen. Zowel de VS als de EU hebben voorrang gegeven aan regelgeving voor uitgevers en reservevereisten boven directe beperkingen voor consumenten- en bedrijfsbezettingen.
Begrip van Stablecoins en Regelgevende Zorgen
Stablecoins zijn cryptocurrencies ontworpen om een stabiele waarde te behouden ten opzichte van referentie-asseten, typisch door de overheid uitgegeven valuta's zoals de Amerikaanse dollar of de Britse pond. In tegenstelling tot volatiele cryptocurrencies zoals Bitcoin of Ethereum, streven stablecoins naar prijsstabiliteit voor betalingen en overboekingen.
Regelgevende autoriteiten wereldwijd hebben zorgen geuit over de potentiële impact van stablecoins op traditionele banksystemen. De bezorgdheid draait om scenario's waarin wijdverspreide adoptie van stablecoins zou kunnen leiden tot significante uitstroom van deposito's van commerciële banken, mogelijk hun vermogen beperkend om krediet aan de bredere economie te verstrekken.
Centrale banken vrezen ook dat grootschalige stablecoin-netwerken zouden kunnen uitgroeien tot systemisch belangrijke betaalinfrastructuren die buiten conventioneel regelgevend toezicht opereren. Deze zorg heeft diverse nationale benaderingen van stablecoin-regelgeving gedreven, hoewel de meeste zich hebben gericht op vereisten voor uitgevers in plaats van gebruiksbeperkingen. De voorgestelde limieten van de Bank of England vertegenwoordigen een poging om systemisch risico te beperken door de schaal van individuele en bedrijfs-holdings te beperken. Critici beweren echter dat deze benadering symptomen aanspreekt in plaats van onderliggende structurele kwesties in de regelgeving voor stablecoins aan te pakken.
Afsluitende gedachten
De voorgestelde eigendomsbeperkingen van de Bank of England voor stablecoins stuiten op groeiende oppositie uit de industrie en ongunstige vergelijkingen met internationale regelgevende benaderingen. Hoewel functionarissen wijzen op zorgen over financiële stabiliteit, vragen industrie groepen zowel de praktische haalbaarheid als de concurrerende implicaties van dergelijke beperkingen voor de digitale activasector van Groot-Brittannië in twijfel.